2. เรื่อง : "หนูทำได้"

• สร้างโดย  ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กบ้านคลองคูณ อำเภอตะพานหิน
• สังกัด  อปท.    จังหวัด  พิจิตร
• ผู้จัดทำ  นางพรภินันท์ ภู่คล้ายพริษฐ์   วันที่สร้าง  31 พฤษภาคม 2556, 20:30 น.
• ประเภทตัวชี้วัด  สถานศึกษาสามารถจัดการประสบการณ์การเรียนรู้อย่างมีประสิทธิภาพและเน้นผู้เรียนเป็นสําคัญ

       เช้าตรู่ข้าพเจ้ามาถึงศูนย์พัฒนาเด็กเล็กซึ่งตั้งอยู่ในวัดคลองคูณ เต็มไปด้วยต้นไม้ใหญ่ที่ร่มรื่น บนลานดินมีร่องรอยการกวาดใบไม้ก่อนหน้านี้ไม่นานนัก ขณะที่ข้าพเจ้าถอดรองเท้าไว้ข้างๆ รองเท้าอีกคู่ข้าพเจ้าเหลือบเห็นถุงใส่กะลามะพร้าวที่วางอยู่ตรงมุมห้อง แล้วอมยิ้มที่มุมปากพลางนึกในใจว่าวันนี้ ครูหัวหน้าศูนย์พัฒนาเด็กเล็กต้องมีกิจกรรมให้เด็กๆ ได้สนุกและมีความสุขเหมือนอย่างทุกๆ วันแน่ๆ ท่านสอนที่นี่มานานกว่า 20 ปี ช่างไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อยบ้างรึไร สายแล้วผู้ปกครองทยอยมาส่งลูกหลานกันตั้งแต่เช้าเริ่มซาลง ข้าพเจ้าและครูอีกสองท่านผลัดเปลี่ยนกันออกไปรับเด็กอย่างขะมักเขม้นด้วยหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส เวลาผ่านไปไม่นานนักขณะที่ข้าพเจ้ายืนคุมแถวอยู่ทางด้านหลังของเด็กๆ ที่กำลังนั่งอยู่บนเสื่อที่ปูไว้ใต้ร่มใหญ่หน้าศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก ซักครู่ ครูหัวหน้าศูนย์พัฒนาเด็กเล็กจึงสนทนากับเด็กถึงกิจกรรมการปลูกต้นคุณนายตื่นสายในกะลา มะพร้าว คุณครูท่านปลูกให้ดูเป็นตัวอย่างหนึ่งกะลา จากนั้นเด็กๆ จึงลงมือทำกิจกรรม ข้าพเจ้ามองเห็นเด็กกำลังขยำดินเต็มมือแล้วหัวเราะด้วยน้ำเสียงที่สนุกสนานก่อนจะนำดินใส่ลงในกะลามะพร้าว บางคนกำลังใช้นิ้วมือน้อยๆกดลงบนดินเบาๆ รอบๆ ต้นคุณนายตื่นสายด้วยหน้าตายิ้มแย้มอย่างมีความสุข บางคนหิ้วกะลาใบน้อยที่ปลูกเสร็จแล้วไปแขวนไว้ที่รั้ว ค่อยๆ ทยอยแขวนเรียงรายกันทีละกะลาจนเต็มรั้ว หลังเสร็จกิจกรรมเด็กๆ ผลัดเปลี่ยนกันรดน้ำต้นคุณนายตื่นสายทุกๆ วัน จนเวลาผ่านไป 1 เดือน ต้นคุณนายตื่นสายเริ่มออกดอกบานสะพรั่ง ครูหัวหน้าศูนย์พัฒนาเด็กเล็กให้เด็กๆ นำเสนอผลงานของตนเองหน้าชั้นเรียน ครูกล่าวชมผลงานของเด็กๆ ด้วยสีหน้ายิ้มแย้มและตื่นเต้นเป็นพิเศษ "โอ้โฮ! ใครปลูกคะ ออกดอกสวยจังเลย รู้สึกอย่างไรบ้างคะ" "รู้สึกดีค่ะ" เด็กคนหนึ่งตอบแล้วยิ้ม "รู้สึกสดชื่นครับ" ข้าพเจ้าประทับใจคำพูดประโยคหนึ่งที่เด็กพูดขึ้นว่า "ดีใจค่ะ" " เพราะอะไรคะ" ครูถามขึ้นด้วยสีหน้าตื่นเต้น " หนูปลูกเองค่ะ " เด็กคนนั้นตอบด้วยแววตาและสีหน้าดีใจอย่างบอกไม่ถูก ข้าพเจ้ายืนยิ้มแล้วพยักหน้าอย่างช้าๆ ก่อนจะนึกในใจว่า เด็กๆ คงภูมิใจมากที่มือน้อยๆ ของหนูก็ทำได้

• ดูแบบเต็ม