- สร้างโดย ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กบ้านไผ่
- สังกัด อปท. จังหวัด นครราชสีมา
- ผู้จัดทำ นางสมควร นิจเมืองปัก วันที่สร้าง 31 พฤษภาคม 2556, 10:33 น.
- ประเภทตัวชี้วัด สถานศึกษามีการจัดระบบประกันคุณภาพภายในศพด.อย่างต่อเนื่องตามระบบวงจร PDCA
ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กบ้านไผ่ สังกัดเทศบาลตำบลจระเข้หิน อำเภอครบุรี จังหวัดนครราชสีมา เป็นศูนย์ถ่ายโอนมาจากกรมพัฒนาชุมชน มีครูผู้ดูแลเด็ก ๑ คน ผู้ดูแลเด็ก ๑ คน มีนักเรียน ๓๐ – ๓๕ คนต่อปี ในปีการศึกษา ๒๕๕๕ ครูได้จัดกิจกรรมการเรียนการสอน ให้เด็กได้รับประสบการณ์ที่ดี มีพัฒนาการที่ดีเหมาะสมตามวัยครบทุกด้าน นางสมควร นิจเมืองปัก ตำแหน่งครูผู้ดูแลเด็ก การศึกษาปริญญาตรีศึกษาศาสตร์บัณฑิตวิชาเอกปฐมวัย ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กบ้านไผ่ ประสบการณ์เป็นผู้ดูแลเด็ก ๑๘ปี เป็นผู้เล่า นางสาวอุมาภรณ์ เกณฑ์กระโทก ผู้ดูแลเด็ก การศึกษาปริญญาตรีการจัดการทั่วไป ผู้จัดส่งภาพสวยๆน่ารักของเด็กๆ ให้ได้ชม กิจกรรมที่จะเล่าต่อไปนี้ คือ กิจกรรมงานวันเด็ก โดยครูได้เตรียมชุดการแสดง ๑ ชุด เป็นชุดการแสดงเล่านิทาน เรื่องกระต่ายขี้คุย เป็นนิทานเพลง ประกอบการแสดง เรื่องมีอยู่ว่ากระต่าย ๒ ตัว อาศัยอยู่ในป่าเป็นเพื่อนรักกัน วันหนึ่งทั้งสองได้มาพบกับเจ้าเต่า ๒ ตัว กำลังหากินอยู่ใกล้แหล่งน้ำทั้งสองเป็นเพื่อนรักกัน กระต่ายทั้งสองคุยโม้ว่าตัวเองวิ่งเร็ว และดูถูกเจ้าเต่าทั้งสองว่าเชื่องช้า ทั้งหมดจึงตกลงท้าพนันทำการวิ่งแข่งขันกัน โดยมีเจ้าสุนัขจิ้งจอก ๒ ตัว เป็นกรรมการและตัดสินให้ เมื่อทำการแข่งขัน เจ้ากระต่ายทั้งสองออกวิ่งโดยเร็ว จนมาพบต้นไม้ใหญ่ที่แสนร่มรื่นจึงชวนกันเข้าหยุดพักผ่อนแล้วเผลอหลับไปในที่สุด ฝ่ายเจ้าเต่าทั้งสองก็ไม่รอช้าชวนกันวิ่งมาด้วยความมานะอดทนไม่ยอมหยุด จนในที่สุดก็มาถึงเส้นชัย พวกสัตว์น้อยใหญ่ที่คอยเชียร์อยู่พากันไชโยเสียงดังกึกก้อง จนทำให้เจ้ากระต่ายทั้งสองตื่นตกใจและรีบวิ่งมาจนสุดกำลัง แต่มันก็สายไปเสียแล้ว คติเตือนใจ ผู้ใดมีความอดทนเจียมตัวเจียมตน ย่อมสำเร็จผลดั่งใจ ครุเตรียมตัวให้เด็กๆซ้อม ๑ สัปดาห์ พาเด็กๆร้องเพลง เด็กๆร้องได้ เข้าใจเนื้อหาของเพลง เด็กที่เป็นตัวละคร กระต่ายเด็กผู้ชาย ๒ คน เจ้าเต่ากับสุนัขจิ้งจอกใช้เด็กผู้หญิงอย่างละ ๒ คน เด็กๆที่เหลือแต่งตัวเป็นสัตว์ต่างๆ เช่น เสือ หมี ลิง แมว หมู วันซ้อมใหญ่ภายในห้องครูจัดฉากการแสดงสมจริง เด็กๆทุกคนตื่นเต้นและตั้งใจซ้อมไม่มีใครหนีไปไหน เมื่อถึงวันแสดง วันเด็กแห่งชาติปี ๒๕๕๖ โรงเรียนบ้านไผ่ร่วมกับศูนย์พัฒนาเด็กเล็กบ้านไผ่รวมทั้งเทศบาลตำบลจระเข้หิน อบต.จระเข้หิน โรงงานน้ำตาละครบุรี ได้จัดกิจกรรมให้กับเด็กแต่เนื่องจากหอประชุมโรงเรียนบ้านไผ่อยู่ในระหว่างการก่อสร้าง จึงได้ย้ายมาจัดที่บริเวณสนามใต้ต้นไม้ของโรงเรียน มีเกมต่างๆให้เด็กๆได้ร่วมสนุกสนานมากมาย ที่เวทีกลางหลังจากประธานได้กล่าวเปิดงานเสร็จการแสดงชุดที่ ๑ เป็นการแสดงของนักเรียนโรงเรียนบ้านไผ่ ชุดที่ ๒ เป็นการแสดงของเด็กศูนย์พัฒนาเด็กเล็กบ้านไผ่ แสดงนิทานประกอบเพลงเรื่อง กระต่ายขี้คุย เด็กๆทุกคนตื่นเต้นแต่งตัวเป็นสัตว์ต่างๆตั้งแต่เช้า ทุกคนขึ้นเวที ส่วนตัวละครจะซ่อนตัวอยู่ และจะออกแสดงตามเนื้อหาของเพลง ด.ช.ภูริพัฒน์ เที่ยงธรรม อายุ ๔ ปี ๒ เดือน ถือไมค์นำเพื่อนๆร้องเพลงไปอย่างช้าๆตัวละครก็จะออกแสดงตามเนื้อหาของเพลงนั้นจนจบเพลง และจบเรื่อง สุดท้ายเด็กๆทุกคนร้องเพลงท่อนสุดท้าย คติ เตือนใจของเรื่อง หลังจากการแสดงจบลงเด็กๆทุกคนได้รับรางวัลมากมายจากผู้ชม ผู้ปกครอง เพลงกระต่ายขี้คุย เจ้ากระต่ายหูยาวขนสีขาวปุกปุย มีนิสัยขี้คุยคิดว่าตัวเองเก่ง วิ่งเร็วกว่าใครๆทั่วทั้งป่าไพรไม่เกรง เชิญซิใครเก่งมา มาวิ่งแข่งกัน เจ้ากระต่ายตาโตออกวิ่งโชว์เรื่อยมา วันหนึ่งที่ชายป่าได้มาพบเจ้าเต่ามันหยุดเท้าลงทันใดใจหมายเยาะเย้ยเอา คิดดูหมิ่นเจ้าเต่า จึงเข้าไปทักทาย “ ว่าไงเจ้าเพื่อนเต่า เจ้าสัตว์ผู้แสนเชื่องช้า จะแบกหลังคาไปไหนพนันกันเลยก็ได้ ว่าข้าวิ่งไปไกลโขได้ ๒๐กิโลเมตร เจ้าวิ่งเบ็ดเสร็จได้แค่กิโลเมตรเดียว ตัวท่านมั่นใจตนเองข้าเกรงท่านจะรังเกียจ ถ้าท่านไม่รังเกียจข้าก็ขอท้าพนัน เรามาวิ่งแข่งกันแข่งขันอย่างยุติธรรม ให้ถูกทำนองครองธรรมก็ต้องมีกรรมการ ตกลงเจ้าเต่าต้วมเตี้ยม เจ้าเตรียมตัวไว้ให้ดี ข้าคือสุนัขจิ้งจอก รับรองไม่รวงไม่หลอก ขอออกเป็นกรรมการ เจ้าไม่ต้องกลัว เจ้าไม่ต้องกลัว” ลงแข่งขันกันทันใดกระต่ายวิ่งไปสุดแรงไม่มีใครมาแซงไฟแดงก็ไม่มี วิ่งมาได้แสนไกลพบร่มไม้เย็นดี กระต่ายเห็นเข้าทีนอนหลับไหลลืมตื่น เจ้าเต่าเจียมตัวเจียมตนอดทนออกวิ่งสุดแรงไม่สนใจใครแซง วิ่งหมดแรงหมดใจ เต่าวิ่งไม่ยอมหยุด ที่สุดก็ถึงเส้นชัย เจ้าเต่าได้ชัยเพราะมีใจอดทน เป็นคติเตือนใจผู้ใดมีความอดทน เจียมตัวเจียมตนย่อมสำเร็จผลดังใจ (ซ้ำ) สิ่งที่ครูประทับใจเด็กๆทุกคนมากที่สุด คือ - ไม่มีเด็กๆร้องไห้ ทุกคนพร้อมใจที่จะขึ้นเวทีแสดง - ผู้ปกครองที่นั่งชม ชมด้วยความประทับใจสายตาจดจ้องและยิ้มสนุกทุกตอน สุดท้ายกล่าวคำชมเชยว่า ไม่น่าเชื่อที่เด็กๆจะทำได้ดีขนาดนี้ - คุณไม่ได้ช่วยในการร้องเพลง ไม่ได้ช่วยในการพูดสนทนา ระหว่างกระต่าย เต่า สุนัขจิ้งจอก ครูได้แต่ถือไมค์รออยู่แบบเก้อๆเพราะไม่ได้ช่วยเด็กเลย เด็กร้อง พูดสนทนากันเองได้โดยไม่มีสะดุด ขอขอบคุณกรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น และมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต ที่ได้จัดทำโครงการดีๆ ให้ครูผู้ดูแลเด็กได้มีส่วนร่วม ส่งยิ้มทั่วไทย ในครั้งนี้
แชร์ข่าวนี้