“โรงอาหารในฝันสร้างสรรค์ด้วยหัวใจครูปฐมวัย”

สร้างโดย ศพด.อบต.ลำโพ (โรงเรียนวัดลำโพ) (จังหวัดนนทบุรี)

ผู้จัดทำ นางสาวมยุรี แดงสังวาลย์

ประเภทตัวชี้วัด : สถานศึกษาสามารถจัดการประสบการณ์การเรียนรู้อย่างมีประสิทธิภาพและเน้นผู้เรียนเป็นสําคัญ

             จากการเข้ารับการอบรมสัมมนาในครั้งนี้คือมีความรู้ความเข้าใจเรื่องอาหารที่ปลอดภัยและเข้าใจสาเหตุต่างๆที่ทำให้เกิดอันตรายของอาหารโดยสามารถนำหลักการแนวคิดการลดอันตรายอาหารและการป้องกันอันตรายของอาหารโดยนำความรู้ที่ได้จากการสัมมนาไปประยุกต์ใช้ได้จริงเนื่องจากที่ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กครูเป็นผู้จัดอาหารกลางวันให้กับเด็กและเป็นผู้สัมผัสอาหารโดยตรงก่อนที่เด็กจะรับประทานในบางครั้งอาจมองข้ามความปลอดภัยบางอย่างไปหลังจากได้รับความรู้ในครั้งนี้แล้วก็จะนำความรู้ที่ได้รับไปเผยแพร่แก่เพื่อนร่วมงามที่ศูนย์และจะปรับปรุงแก้ไขในส่วนที่ยังไม่ได้มาตรฐานในโอกาศต่อไปข้อเสนอแนะในโอกาสต่อไปก็อยากให้มีการจัดสัมมนาในรูปแบบเช่นนี้อีกเพราะได้ทั้งความรู้และได้ทำงานกลุ่มเพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันกิจกรรมในวันนี้ได้รับทั้งประโยชน์และความสนุกสนานเพลิดเพลินไม่เครียดด้วยที่สำคัญเลยคือได้รับใบประกาศด้วย ผู้ปกครองควรเป็นแบบอย่างที่ดีในด้านการบริโภคอาหารที่มีประโยชน์และมีคุณค่าทางโภชนาการ ให้เด็กได้รับสารอาหารอย่างครบถ้วนและเพียงพอ ฝึกให้เด็กรับประทานอาหารที่มีประโยชน์ทุกชนิด เพื่อร่างกายจะได้รับสารอาหารครบถ้วนเพียงพอกับความต้องการของร่างกาย ในการปรุงอาหารของพ่อแม่ในแต่ละมื้อถ้าเป็นไปได้ควรให้เด็กได้เข้าร่วมและให้เขาช่วยเหลือในสิ่งที่เหมาะสมตามวัย ให้เด็กได้สังเกตด้วยการใช้ประสาทสัมผัส ซึ่งจะทำให้เด็กได้รับประสบการณ์ตรงในขณะอยู่กับครอบครัว เป็นการสร้างพฤติกรรมการบริโภคที่เหมาะสมให้กับเด็ก นอกจากผู้ปกครองแล้วครูก็มีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมพัฒนาการเด็กในด้านพฤติกรรมการบริโภคอาหารด้วยการจัดบรรยากาศและสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้ เช่น การจัดสภาพแวดล้อมในโรงอาหารให้ดึงดูดความสนใจเด็กโดยการ ติดรูปภาพ ผัก ผลไม้หรืออาหารที่มีประโยชน์ หรือการจัดกิจกรรมเล่านิทาน ครูควรเลือกนิทานที่มีความสอดคล้องกับชีวิตของเด็กให้มากที่สุด อย่างเช่น นิทานเรื่อง กังหันที่อ่างขาง เนื้อหาในนิทานเป็นเรื่องราวของเด็กชายตัวน้อยที่สนใจแต่เทคโนโลยีไม่ชอบทานผัก แต่เมื่อเขาได้ลองทานผักที่ทั้งสดและสะอาด ก็พบว่าผักนั้นอร่อยกว่าที่เขาคิดไว้ นิทานเรื่องนี้นอกจากจะสอนให้เด็กรู้จักทานผักที่มีประโยชน์แล้ว ยังแทรกแง่คิดในการใช้ชีวิตอย่างพอเพียงอยู่กับธรรมชาติรอบตัว แทนการใช้แต่เทคโนโลยีสมัยใหม่ อีกเรื่องหนึ่งที่น่าสนใจคือ นิทานชุดพหุปัญญา เรื่อง นานา ชอบผักและผลไม้ หรือนานา ทำขนมบัวลอย ซึ่งเนื้อหาในนิทานจะมุ่งสอนในเรื่องของความพอประมาณตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ความมีวินัยในตนเอง รวมถึงความสามารถในการควบคุมพฤติกรรมในการดูแลร่างกายของตนเองให้มีสุขภาพแข็งแรง รู้จักเลือกทานอาหารที่มีประโยชน์ต่อร่างกาย อีกทั้งยังสอดแทรกความรู้เรื่องรูปร่าง รูปทรงเรขาคณิต ทิศทาง และการเปรียบเทียบสีต่างๆ เป็นการเสริมทักษะเรื่องมิติสัมพันธ์ให้กับเด็กอีกด้วย ด้วยเนื้อหาที่สนุกสนานบวกกับภาพประกอบสีสันสวยงามของนิทาน จึงถือเป็นการดึงดูดเด็กๆ ให้หันมาสนใจในเรื่องการรับประทานอาหาร และเด็กสามารถนำสิ่งที่เรียนรู้จากนิทานไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้อีกด้วยค่ะ

ที่มา : http://special2.dusitcenter.org/cdcnews/content.php?nid=9081 | เลขที่ข่าวอ้างอิง : 9081